زندگی شــایـــــد...

زندگی شـــایــــــــــــــد

یک خیابان دراز است که هر روز زنی با زنبیل از آن می گذرد

زندگی شـــایــــــــــــــد

طفلی ست که از مدرسه باز می گردد.

فروغ فرخزاد

حقیقت مرگ...

فکری مشوش! آوایی بی صدا! کلمه ای غریب! اتفاقی عجیب! 

وقتی فکرش را میکنم کمی دلهره میگیرم!من که تعارف ندارم،مبنای نوشتنمان صداقت است و بس!

اما در عین حال دوست دارم بدانم که چه حال و هوایی خواهم داشت!

فکر می کنم مرگ را بیخودی برایم ترسناک جلوه داده اند!

کمی خسته...

بعد از مدتی گیجی و مبهمی در زندگی،دارم تلاش میکنم خودم را جمع و جور کنم.

انگار که تازه میخوام به رفتار و گفتار و کلامم عادت بخشم.

اما شاید دارم عوضی میرم!"راه رو میگم"

نوشتن برایم سود داره یا فقط جنبه ی ظاهرنمایی!

انسانیت

به شرفت سوگند تو بزرگی.

به روی ماهت سوگند تو زیباترینی.

تاریخ تولد خداوند...

وقتی به خداوند فکر میکردم،میخواستم برایش یک نقطه ی شروعی متصور بشم همانند:

شروع پیدایش جهان...

شروع پیدایش انسان...

شروع