آخر فصل

دریافت
مدت زمان: 41 ثانیه 

آشفته بازار

....

تا الان میگفتی...

                  

شبای جوونی

امیدوارم حستون نزدیک باشه به...

3 درس مهم از اجباری...

3 درس بزرگی که از سربازی گرفتم و بابت هرکدومشون تاوان سختی دادم...

خیلی سخت...

1-چیزی که پیش اومده بپذیر و قبولش کن.چون هرچقد سخت بگیری سخت تر میگذره.

2-به هیچکس اعتماد نکن.نه اینکه آدما بد باشن بلکه زمونه کاری میکنه که یوقتایی بجز گزینه بد و بدتر انتخاب دیگه ای نباشه.

و

3-بهترین رفیقت:

مـــــــــادر

+خدا وکیلی عین حقیقت رو گفتم...

چی میخواستی از این دنیای شلوغ؟

چی میخواستی از این دنیای شلوغ؟

عشق؟

            دادم...

بخشش؟!

            بخشیدم...

وفا؟

            داشتم...

گذشت؟

            کردم...

پس چی کم داشتی؟

واقعا چی...

؟

تلخ ترین اشک ها...

تلخ ترین اشک هایی که بر سر مزار رفتگان ریخته میشود،

به خاطر کلمات ناگفته و کارهای ناکرده است!

"کمی فکر کردم و دیدم...

دیدم حرف حساب جواب نداره!"

چرا که خیلی چیزا به خیلی از آدما توی خیلی از جاها باید گفته میشد اما...

عجب آشفته بازاریست دنیا...

 

                تمام عمر بستیم و شکستیم

                بجز بار پشیمانی نبستیم

                جوانی را سفر کردیم تا مرگ

                نفهمیدیم به دنبال چه هستیم

                عجب آشفته بازاریست دنیا

                عجب خواب پریشانیست دنیا

                 میان آنچه باید باشد و نیــست

                عجب فرسوده دیواریست دنیـــــــــــــــــا

 

دغدغه ی جوان ها

بعد از مدتها فرصتی پیش اومد تا بتوانم فیلمی را از روی پرده ی سینما تماشا کنم!

فیلم عصر یخبندان به نویسندگی و کارگردانی مصطفی کیانی.

فیلمی جالب بود!به نوعی دغدغه ی ما جووناست!دغدغه ی زوج های جوان و حتی خانوم ها و آقایان میانسال.

تو کیستی...

 

بقول جبران خلیل جبران:

هرگز در پاسخ عاجزانه ای درنمانده ام،

مگر در برابر کسی که از من پرسید؟

 

"تو کیستی؟"

توقع

چقدر عجیب شده...!

این روزها نمیدونم چرا حرف های تکراری میشنوم!

همه از هم گله دارند!

در حال مکالمه با تلفن:

"اصلا انگار نه انگار!نه زنگ میزنه بگه مرده ای،زنده ای،انقد آدم بیخیال؟!انقد آدم بی تفاوت؟!یعنی نمیدونه من چند وقته حالم بده؟!"

مرگ انسانیت

 

 

مشغول خواندن پنج دفتر فریدون مشیری بودم!این شعر عجیب به دل نشست!

پایش را به وبلاگ باز نمودم...

دغدغه

صوفی ای از مال دنیا فقط یک کاسه ی گلی داشت و یک لُنگ که به خودش می بست.

یک روز کاسه را لب برکه ی آبی گذاشت و در آب رفت تا خود را بشوید.وقتی فارغ و بیخیال مشغول شستشوی خود بود لحظه ای به یاد کاسه افتاد و